All Posts By

Niewyparzona Pudernica

Naturalne kosmetyki Biolove z Kontigo, hit czy kit?

By | Bjuti Pudi, Blog | No Comments
Przy niedzieli będzie lajtowo, kosmetycznie. Mało ostatnio na blogu kosmetyków, bo uważam, że na większość z nich nie warto języka strzępić i wystarczy kilka znań na Instagramie czy Facebooku (przy okazji zachęcam do oznaczania swoich recenzji w SM hasztagiem #instarecka). Dziś jednak będzie pachnąco, bo przecież to najbardziej lubię. Pachnące musy, masła i żele pod prysznic z Biolove mają rzeszę fanów. Ponieważ lubię intensywne zapachy na swojej skórze, skusiłam się na porcję ciastkowo – owocową z Kontigo. Trafiłam na  40% zniżkę i skorzystałam z promocji zachęcona pozytywnymi recenzjami innych dziewczyn. I trochę się zawiodłam…

 

Zacznijmy od krótkich recek pojedynczych kosmetyków. Lecimy od góry.
*Mus brownie z pomarańczą- obłędny zapach, absolutny zwycięzca w kategorii “zapach rozjebał mnie na łopatki”. Intensywny, długo się utrzymuje, pachnie delicjami, idealny na zimę. Kocham ten aromat!
*Mus ciasteczko- drugie miejsce w kategorii “zapach rozjebał mnie na łopatki”. Trochę słodszy, niż brownie, ale też całkiem sympatyczny, aromat towarzyszy nam również długo.
*Mus malina– skucha jak skurwiesyn. Ledwie wyczuwalny zapach czegokolwiek i kiedykolwiek.
*Masło truskawka– skucha numer dwa. Tutaj coś tam czuć, niby truskawka, ale byle jak i bardzo krótko.
*Masło wiśnia– Tutaj zapach bardzo intensywny i ładny, trochę kwaśny, trochę słodkawy, owocowy i prawdziwie wiśniowy. Ciało pachnie przez długi czas, jednak w połowie słoiczka czułam jakbym się wytarzała w  tanim winie. Chyba nos nie uniósł tej nuty zapachowej ?
*Żel brownie z pomarańczą- podobnie jak mus o tym samym aromacie, pachnie pięknie, intensywnie. Chciałoby się zjeść!
*Żel mandarynka– zero zapachu. W tle czułam zapach jakiegoś syropu z dzieciństwa. Ohyda. Dupa nie mandarynka.
*Żel malina– ledwie wyczuwalne maliny. Takie byle co.
*Żel gruszka- ładny zapach, faktycznie gruszkowy, niestety bardzo, ale to bardzo delikatny.
 
*Żel ananas- również zapach bardzo delikatny, trochę czuć ananasa, ale bardziej czuję zapach wymiocin. Raczej chyba nie rzygi miał producent na myśli podczas produkcji tego żelu. Chyba, że rzygi po tym tanim winie z wiśniowego masła?
Jak widzicie zapachowo kosmetyki skaczą od Sasa do Lasa. Jedne piękne, drugie takie, że się odechciewa używać. Nie wiem czy tylko ja tak trafiłam i ktoś narzygał do kadzi z żelami i masłami podczas produkcji, czy one wszystkie takie niedojebane, a blogerki chwalą, bo nie wiem co? Jakaś współpraca czy ki chuj? Możliwe, że kiepsko trafiłam i akurat główny inżynier odpowiedzialny za wytwarzanie tych produktów był na kacu, był pijany, był nie w sosie i nie dosypał aromatów, a innym dorzucił coś od siebie. Nie wiem, ale wiem co robili do głównego zbiornika w Poranku kojota. W każdym razie ta niestabilność zapachowa mocno mnie zniechęciła do kosmetyków Biolove.
Do składów nie ma co się przyczepić, chociaż mi akurat składy w przypadku żeli i maseł wielkiej różnicy nie robią, bo moja skóra nie jest wymagająca.
Zarówno masła jak i musy są zajebiście tłuste. I to mnie wkurwiło. Rozumiem, że masło shea wysoko w składzie nada lekkiej tłustości, ale cholera nie spodziewałam się, że aż tak! Nie ma mowy żeby wsadzić ciuchy po nasmarowaniu się tymi cudakami. Smarowałam się więc na noc. Pościel do wymiany co drugi dzień. Wszystko ujebane. Wszystko tłuste. Wchłanianie zerowe. Prędzej wszystko się zetrze niż wchłonie. Dla mnie lipa. Masło tłustsze niż dupa Kardashianki. Twarde, zwarte, szybko się rozpuszcza. 100 ml słoiczek wystarcza na dokładnie 6 i pół raza (smarowałam całe ciało). Mus nieznacznie mniej tłusty. Konsystencja musu przypomina mi ciepłe lody, nadmuchana, piankowa, miękka, szybko się rozpuszcza. Słoiczek 150 ml wystarcza na 7 i pół raza.
 
Jak dla mnie wydajność smarowideł chujowa. Tłustość totalna to dla mnie jakiś dramat. 
Żele mogę zaliczyć do przeciętnych. Są dosyć rzadkie przez co średnio wydajne. Pienią się raczej nie za mocno. Ot takie sobie oblecą.
Za wszystkie kosmetyki z pierwszego zdjęcia zapłaciłam około stu złotych. Obleci. Jednak gdyby ktoś mi powiedział, że na płyny do prania wydam drugie tyle, bo przecież wszystko ujebane tym smalcem, to raczej nie kupiłabym. Żele takie sobie, lepiej kupić coś w drogerii w sumie. Jeśli kiedykolwiek coś jeszcze od nich kupię, to będzie to mus i żel brownie z pomarańczą. Zapach zajebisty, to nawet jakoś się z tym łojem przemęczę raz na ruski rok…albo i nie. Rozważę zakup za rok, ale jakoś mi się odechciewa…
Podsumowując- chujnia z grzybnią z patatajnią i światełko w tunelu w postaci brownie z pomarańczą, tylko obawiam się, że to światełko, to pociąg jedzie?

O tym jak Vogue obnażył kompleksy Polaków

By | Blog, Przemyślnik | No Comments
Kraj poruszony zdjęciami w pierwszym polskim wydaniu Vogue. Kupiłam i ja. Przejrzałam, wcale mnie te zdjęcia nie dotknęły, ale dotknięci poczuli się Polacy, może tysiące, może miliony, chuj wie. Fala oburzenia przetoczyła się przez internety. O Vogue mówią wszyscy. Internet, telewizja, radio, plotki z koleżankami, temat Vogue ciągle żywy. Śmieszy mnie to. Śmieszy mnie jak bardzo ludzie są przewrażliwieni, zakompleksieni i jak bardzo wstydzą się własnego kraju. Nie będę dzisiaj recenzować gazety. Nie napiszę o milionach reklam, bo wiadomo było od początku, że reklam w takim magazynie jest dużo. Napiszę dzisiaj o tym jak bardzo zwykła gazetka obnażyła kompleksy naszych rodaków.

Pałać Kultury i Nauki w smogu? Czarna Wołga? PRL-owski klimat? No tak. Nie ma co się oburzać. PKiN to dar od narodu radzieckiego dla narodu polskiego. Tak było. Po co się buntować? Po co zamazywać historię? Była historia dobra i zła, była i obojętna. Tacy wszyscy wkurwieni na ten dar narodu radzieckiego, burzyć go chcą. Po co? Idąc tym tropem- wyburzmy piramidy, w końcu to dar od kosmitów. Wyburzmy Wawel, Stocznię Gdańską wyburzmy. Zapomnijmy o naszej historii, udawajmy, że żyjemy w bogatym kraju, bez żadnych kontrastów, jest pięknie, nie ma tu łez, nie ma cierpienia, nie ma biedy i nie ma historii. Nie ma korzeni, nie ma kraju. Nie ma nas. Niczego nie ma jak w idealnym świecie u Kononowicza.
Tu jest smog. Jest syf i jest też pięknie. Jest czasem krzywo, jak na fotografii Tellera. Czasami jest prosto. Czasami fajnie, czasami źle, a czasami tak zwyczajnie. Po prostu. Jak na tym zdjęciu. A ta nieszczęsna Wołga? Vogue – Wołga. Gra słów. Przypadek, czy nie, pasuje.
Z czym kojarzy się Polska obcokrajowcom? Z Warszawą. Z czym kojarzy się Warszawa? Z Pałacem Kultury i Nauki. Proste.
Z czym kojarzy się obcokrajowcom nasz kraj? Z polami, łąkami, lasem, przyrodą. Z kapustą, grzybami, schabowym, pierogami, cebulą, ogórkami kiszonymi, wódką…z dobrym jedzeniem i mocnym alkoholem. Zapytajcie Francuza o Polaków. Ja pytałam. Pierwsze skojarzenie dla Francuza to popularne w ich kraju powiedzenie “pijany jak Polak”, co oznacza mniej więcej tyle, że nawet jeśli ktoś jest urżnięty na maksa, to i tak zachowuje trzeźwość umysłu. Zapytajcie Amerykanina o Polskę. Pytałam. Jeden upewniał się czy Polska to oby na pewno nie część Rosji, drugi powiedział “wódka, ładne dziewczyny i gołąbki”. Możecie pytać innych. Proszę bardzo. Polacy tak bardzo wstydzą się wsi, że zapominają, że całą Polska na świecie jest postrzegana jak wieś. I nie ma w tym nic złego! Wieś to przecież swojskość, beztroska, radość, oczywiście także ciężka praca, ale wieś jest na świecie nacechowana pozytywnie. W Polsce wieś kojarzy się nadal negatywnie. Kto negatywnie odbiera wieś? Osoby zakompleksione, chcący na siłę odciąć się od własnych korzeni, bo wieś to dla nich wiocha. Tymczasem wiochą jest wybujałe ego. Bo czy ja, pochodząca ze wsi nie mogę wpierdalać chleba ze smalcem i używać perfum Chanel? Czy nie mogę wylegiwać się na tarasie obserwując sarny, a potem polecieć na wczasy pod palmę? Owszem mogę i to robię. Nie mam kompleksów. Nie ciąży mi wieś. Wieś ciąży osobom niepewnym. Osoby takie czują się gorsze, niestabilne, na siłę próbują odciąć się od swojego pochodzenia. Boją się, że ktoś im powie, że są gorsi i to właśnie oni oburzają się na zdjęcia w Vogue.
No bo jak to tak żeby pierwszy numer tak światowego magazynu pokazywał światowej klasy polską modelkę na kartoflach albo na kapuście? A co w tym złego? Z tym jesteśmy kojarzeni i to wcale nie negatywnie. To w naszych głowach mamy negatywne obrazy ziemniaków, sami to sobie ubzduraliśmy. Sami! Jesteśmy jednym z liderów w eksporcie tej cholernej kapuchy i kartofli. Amerykanin nie oburza się na stwierdzenie, że w jego kraju połowa pól to kukurydza. Nie, on się z tego cieszy, chwali się tym, jest dumny ze swojej ojczyzny i wpierdala tę jebaną kukurydzę przy każdej okazji. Polak woli bezglutenową cieciorkę, która przeleciała przez dupę słonia, bo takie żarcie jest modne. Sfrustrowany Polak wrzuca na Insta szpinakowe ciasteczka z olejem z liści bananowca, bo to jest ładne, bo to wygląda, a po cichu wpierdala pierogi od babci, ale tak żeby nikt nie widział, bo przecież wiocha. 
Często jestem pytana czym różni się miasto od wsi. No drodzy państwo, liczbą mieszkańców! Wyłącznie! Mam wrażenie, że mam większe poczucie pewności niż “te miastowe” i “te z telewizji”, i “te z gazet”. Dużo czytam, dużo się uczę, dużo pracuję, zdobywam swoje cele jeden po drugim, kupuję drogie sukienki i kupuję tanie jabłka. Czasami jadę na drogie wczasy, a czasami idę do Biedronki na zakupy. Nie mam z tym żadnego problemu. Nie czuję wiochy w tym, że mogę to co chcę. Mogę wrzucić na Insta chleb ze smalcem, lubię przecież, nie wstydzę się tego. Mogę wrzucić na Insta fotę z dobrej restauracji, też przecież lubię czasem pójść w dobre miejsce.
Zdjęcia w Vogue tak bardzo pokazują, kto ma kompleksy i oburza się na główkę kapusty. Olaboga! Rubik ma skarpetki do szpilek! A jeszcze rok temu jak mówiłam w wywiadzie dla WO, że lubię czasami założyć skarpetki do szpilek to wywołało to ogromne zdziwienie. No proszę, nawet Rubik tak robi i to rok po mnie.
Zdjęcia w Vogue, to lekkie nawiązanie do turpizmu, do niedoskonałości, naturalności i pewnych niedociągnięć. I to jest właśnie piękne! Taki jest nasz kraj! Ciężko jest wytłumaczyć niewidomemu jak wyglądają kolory i ciężko jest pokazać Polakom jaki jest ich kraj. Ciężko jest wytłumaczyć, że Polska kojarzy się na całym świecie z wsią, z kapustą i drogimi szpilkami w błocie. Kurwa! Tak jest! Mało razy w drogich szpilkach w błoto wlazłam?! Polacy obudźcie się, słowo wieś nie jest nacechowane negatywnie, to Wy stworzyliście sobie ten obraz w ograniczonych głowach! Polska to jedna wielka wieś i powinniśmy być z tego dumni. Powinniśmy być dumni tak samo z Anji Rubik jak i z tego, że eksportujemy dużo kapusty. Jak pokazało Vogue, nie jesteśmy na to gotowi w ogóle…

Obalam mit pazernych blogerek! Zimowe Spotkanie w Chełmie

By | Blog, Śmietnik | No Comments
Tak, znowu byłam na spotkaniu. Tak, znowu przywiozłam toboły darów losu. Gdzie ja to wszystko chowam, może tak powinnam to oddać? Na co mi tyle tego? Zamiast pisać, to jeżdżę jak pojebana. Jest jedno małe ale. Nie wiem jak na innych spotkaniach, ale na tych lubelskich nie ma tak, że lecimy na darmoszkę. Jeżdżąc na spotkania ZAWSZE bierzemy swoje hajsy i pomagamy. To nie jest jazda po fanty. To jazda po miłe chwile w rodzinnym gronie i jazda z pomocą. Tym razem zbierałyśmy kasę dla Stowarzyszenia Chełmskiej Straży Ochrony Zwierząt w Chełmie. Chcecie wiedzieć więcej? Zapraszam!
Konika zlicytowałam ja 🙂

Zimowe Spotkanie Blogerek miało miejsce 17 lutego w Chełmie. Sabat rozpoczął się w południe w Restauracji Lwów (świetne żarcie i dobre ceny, polecam!). Organizatorkami były- Klaudia i Marta. W wydarzeniu uczestniczyłam ja w trzech osobach czyli Niewyparzona, Pudernica i Wiola. Oprócz mnie udział wzięły też inne blogerki, które poniekąd są już jedną wielką rodziną. Zżyłyśmy się przez kilka lat w świetnie zorganizowaną grupę przestępczą . Poklikajcie w dziewczyny i zajrzyjcie na ich blogi- MałgosiaAgnieszkaOlaSylwiaDianaKarolinaŻanetaMilenaMagda.

Jak wspomniałam we wstępie, nie jeździmy na spotkania żeby się nachapać. No nie. Ja wiem, że z zewnątrz to może wyglądać tak, że co chwilę coś organizujemy, a potem wracamy do domu z wypchanymi bagażnikami i zużywamy to wszystko na raz. Owszem, coś dostajemy, ale reszta zawsze jest przez nas “opłacona”. Na każdym naszym spotkaniu mamy jakiś cel, który jest głównym powodem naszych zjazdów. Tym razem udało nam się nazbierać podczas licytacji prawie 1400 złotych na rzecz potrzebujących zwierzaków. Każda z nas płaci czasami kosmiczne kwoty za kosmetyki i to nie dlatego, że kosmetyki są ze złota, tylko dlatego, że kasa idzie na ważny cel. Tak wygląda ta hejtowana darmoszka po lubelsku? Do tego dodam, że 70% tego co dostaję oddaję moim przyjaciółkom i rodzinie, więc nie musicie się martwić gdzie ja to wszystko mieszczę, bo nie mieszczę- uszczęśliwiam innych. Mit pazernych blogerek obalony ?
Jeśli na poniższym zdjęciu rzucają Wam się w oczy kabanosy, kubek z Zenkiem i Martini, to musicie wiedzieć, że to prywatne prezenty z okazji moich urodzin od Sylwii i Oli.
Oczywiście zrobiłyśmy sobie z Sylwią tradycyjne zdjęcie na rogu. Na górze my 3 lata temu, na dole aktualne my. Trzeba przyznać, że ewaluowałyśmy jak jakieś płaszczki. O Sylwii to ja nawet nie, bo ona jest moim mistrzem i wzorem, no tylko spójrzcie!
Jeśli już jesteśmy przy tradycjach, to na moim Instagramie będę Wam wrzucać fotki darów losu wraz z krótkimi reckami, więc jeśli ktoś jest ciekawy co dokładnie przywiozłam, zapraszam do śledzenia mnie na IG.
Spotkanie oczywiście zaliczam do mega udanych. Jesteśmy bardzo zżytą lubelską ekipą. Jesteśmy blogerkami, które spotykając się pomagają. Mam nadzieję, że teraz mniej osób powie, że blogerki to gifciary. Oczywiście sporo jest takich mend, ale to nie w naszym gronie.
Buziaczki Siurdaczki ?

Cztery lata bloga!

By | Blog, Śmietnik | No Comments
Dziś, właśnie dziś! Dziś Wasza Pudi ma czwarte urodziny! Blog od czterech lat hula po rewirach! Niesamowite! Niesamowite jest też to, że blog się rozwija mimo, że na początku niektórzy mnie mieli za niedorozwoja. Niesamowite jest to, że powoli z upośledzonego dziecka blogosfery (wiecie każdy chwali, ale przyznać się trochę wiocha) staję się tą, z którą warto się zadawać. Śmieszne co? Dzisiaj trzy słowa do ojca prowadzącego, słowo na nadzieję niedzielę  na przyszłość i takie tam podsumowanie ostatniego roku ?
Foto: Bartosz Krupa / East News/Dzień Dobry TVN

Się działo się. Rok temu w urodzinowym wpisie pisałam między innymi o tym, że ma ukazać się wywiad ze mną w Wysokich Obcasach. Wywiad oczywiście się ukazał (tu se kliknij). Potem poleciał mały wywiadzik dla jakiegoś małego portaliku. I tak się powoli żyje na tej wsi. Chyba pierwszy raz w historii Krasnego Yorku Wyborcza rozeszła się jak świeże bułeczki. Jak chcą żeby gazeta im szła, no to tu jestem. Komentarze po wywiadzie były zaskakująco miłe, hejtu było tyle co kot napłakał. Szok.

W tak zwanym międzyczasie ruszyłam z You Tube ale niestety czas mój to nie guma w gaciach, ni chuj się nie rozciąga i dlatego też kanał zarasta kurzem. Nawet nie wiecie jak bardzo chciałabym tam napierdalać filmami jak żul z kapsli… Nie wyrabiam… Mam nadzieję, że to się zmieni. Trzymajcie kciuki!
Na blogu też chciałabym pisać więcej i częściej. Pomysłów mi nie brakuje. Czego mi brakuje? Tak! Wiaderka czasu! W tym roku postaram się przytrzymać wskazówki na zegarze i zagiąć czasoprzestrzeń, pisać, nagrywać, robić wszystkiego więcej. Najwyżej padnę. 
Ale, ale! Moje social media mają się coraz lepiej? Na FB mam prawie 5700 lubiczów. Na IG prawie 3200. 14 lutego stworzyłam nawet grupę na FB- W piwnicy Niewyparzonej Pudernicy, gdzie w tydzień znalazło się już 335 członków (nie mylić z chujami!). Do grupy zapraszam wszystkich lubiczów i czytelników, chodźcie. Grupa ma na celu, że nie ma mieć celu, ma być miło, swojsko, wesoło. Ma być jak na  wakacjach u babci.
Jeśli chodzi o statystyki, to nie narzekam. Znacie drugiego takiego blogera? Bo ja chyba nie bardzo. Na czwarte urodziny bloga mam grubo ponad półtora miliona (szkoda, że nie na koncie) odsłon. To dużo. Zasięgi na socialach mam wyśmienite. Każdy narzeka, że Cukierberg mu tnie zasięgi, że Insta wariuje. Mi tam wszystko śmiga jak ta lala. Nie kupuję obsów, nie wymieniam się lajkami, mam wyjebane na sztuczne pompowanie liczb i…liczby rosną mi realnie! To takie proste! Wystarczy być zajebistym!
Na początku roku byłam w gazecie. Potem telefon od TVN, ale się zesrało i wyleciałam z ramówki. Co się odwlecze, to nie uciecze. Zupełnie się nie przejęłam, bo wiedziałam, że telewizja to kwestia czasu i tym sposobem jesienią gościłam ekipę DDTVN u siebie na chacie. A potem oni gościli mnie na kanapie u siebie. (Tu sobie możecie obejrzeć). Czytelniki, znajomi,  rodzina, wszyscy czekali na moje 5 minut na żywo i kibicowali albo liczyli na kompromitację. Ci, którzy liczyli na mój upadek srogo się zawiedli ?Zero tremy, zero spiny, odjebałam wystąpienie z przytupem i heja. Telefon parował od powiadomień do tego stopnia, że przez dwa dni po wizycie w tv siedziałam i odpisywałam ludziom na wiadomości i komentarze. I chuj, podobało mi się! Można gadać, że mam parcie na szkło, mam wyjebane. Tv mi się spodobała i chętnie wrócę.
Mówią, że sława zaczyna się wtedy, kiedy napiszą o kimś na Pudelku. No to napisali. Nie będę chujom linkować haha, ale napisali. To chyba jest ten moment, bo dzieci w Biedrze na mój widok zaczynają szeptać. Jak już wszystkie media w kraju dowiedziały się, że jest taki ktoś jak ja, to obudziła się i prasa regionalna. Lepiej późno niż wcale? I poleciał artykuł o mnie w Super Tygodniu. Czy muszę dodawać, że w sklepach wyczerpał się nakład?
Tak upłynął mi kolejny rok. Co wydarzy się w tym roku? Wojewódzki? Taniec z Glizdami, a może zostanę milionerem? No co ja sobie mogę życzyć? Życzę sobie niezmiennie, tego co Pan na filmiku!
Lecimy do przodu Czytelniki! Nie damy się napompowanym lalom i pseudoblogerom nabijającym sobie followersów za dolary. Ja nie dam rady?! Potrzymajcie mi piwo!!!

Wielki Horoskop Miłosny (Made with love)

By | Blog, Przemyślnik | No Comments
Luty jest miesiącem miłości. Nie dziwota, w końcu 16 lutego przyszłam na świat. Już od 14 lutego ludzie na całym świecie obchodzą moje urodziny. 16 lutego zrodziły się takie osobowości jak ja i Kim Dzong Il na przykład. W związku z tymi wydarzeniami pełnymi miłości dziś przygotowałam dla Was Wielki Horoskop Miłosny. Horoskop powstał też z okazji akcji blogerskiej zorganizowanej przez Michała. Dziś przeczytacie, który znak zodiaku lubi na sianie, a który woli starsze panie. Kto z kim powinien pójść na pizzę, a kto komu zrobi loda czy inne ciasteczka. Najprawdziwszy horoskop spod mojej miłościwej ręki! Made with love jak skurwiesyn!

 

Koziorożec

Koziorożec lubi sobie pociupciać, ale przeważnie nie ma z kim. Wali mu ze skarpet i to zniechęca potencjalnych zalotników. Na odległość wydaje się być nawet do rzeczy, z bliska czuć, że brudas i śmierdziuch. W młodości wali więc w skarpetę, a na starość zapisuje się do sekty, albo jakiejś oazy religijnej i udaje, że całe życie żył w czystości z własnego wyboru. Jeśli jakimś cudem uda mu się stworzyć związek, to najprawdopodobniej z Panną, bo Panna ma dziwne fetysze i te skarpetki mogą być dla niej nie lada zachętą.

Wodnik

Wolna dusza. Bez różnicy mu czy gzi się z kobietą, mężczyzną, czy z drzewem, najważniejsze żeby się rozumieli. W związku Wodnik jest, albo go nie ma, zależy jaki ma dzień. Małżeństwo, owszem, ale tylko z 5 kochankami na boku, bo przecież z każdym człowiekiem znajdzie nić porozumienia, a Wodnik chce uszczęśliwić cały świat, więc nie w porządku byłoby gdyby zrezygnował z kogokolwiek- przecież wszyscy są równi i potrzebują miłości. Rucha do usranej śmierci. Kocha na zabój, ale wszystkich. Związki tworzy ze wszystkimi znakami zodiaku, ze wszystkimi tak samo- na godzinę, czasem na tydzień, im więcej bratnich dusz w jednym momencie, tym lepiej.

Ryby

Kochliwy znak. Pierwszą miłość przeżywa już w żłobku. Nieszczęśliwą oczywiście. Lubi podumać, jest romantyczny, kupuje czekoladki, kwiatki i zabiera na wycieczki. Niestety wstydzi się rozebrać, więc na seks z Rybą trzeba poczekać tak kilka lat, o ile się w ogóle zdecyduje. Jeśli uda się zaciągnąć Rybę do łóżka, to tylko po ślubie i po modlitwie na grochu. Greja z Rybą nie obejrzysz, ale jak po ślubie się rozbuja, to strzeli siódemkę dzieciaków. Najlepszy znak zodiaku dla Ryby to Waga, rozważna i chętnie poczeka.

Baran

No baran, co tu kryć. W młodym wieku machnie dzieciaka, po pijaku, na imprezie i do tego z nieznajomym. Pani Baran po kilku latach spółkowania zostanie ze swoim stadkiem owieczek, a Pan Baran wymłóci połowę wsi i zwiększy przyrost naturalny w okolicy. Przyszłość Barana to tylko drugi Baran, bo kto normalny by ich zechciał?

Byk

Kozak jakich mało. Z tym się ruchał, z tamtym się ruchał, a tamtemu obciągał. Prawda. Szkoda, że najlepszy seks dla niego to taki, z którego ma korzyści materialne. W sumie może być i bez seksu, byle korzyści były. W młodości zaczyna od lodzika w galerii za jeansy, kończy na ulicy i daje dupy za flaszkę. Jeśli trafi na kogoś majętnego zdarza się, że za chędożenie dorobi się willi i basenu. Partner idealny dla Byka, to Ryby, które lubią rozpieszczać prezentami.

Bliźnięta

W młodości wolą jeść niż szukać partnera. Kiedy w końcu libido uderzy im do głowy zaczynają poszukiwania, ale nie będzie tak zwyczajnie jak tradycja nakazuje. O nie, nie! Bliźnięta potrzebują grupowej miłości. Świetnie odnajdują się na imprezach dla swingersów, uwielbiają gang bang i wszelkie wielokąty. Po takich emocjach szybko zostają impotentami, więc znak idealny dla nich, to Strzelec.

Rak

Lubi byle jak. Najmniej wymagający ze wszystkich znaków. Pociupcia, to pociupcia, a jak nie, to obejrzy sobie film i też będzie żyć. Wierny, uczciwy, ale nie ruchliwy. Woli kupić papierosy niż prezent partnerowi. Jeśli trafi mu się dziecko, to wychowa. Byle jak, ale zawsze. Raki często zostają starymi kawalerami i pannami, ale bez kotów, bo kot, też ma wymagania. Flejtuch jakich mało, stworzy związek ewentualnie z ciapowatą Panną, ale najpewniej skiśnie sam przed telewizorem.

Lew

Głośno ryczy, mało robi. Za małolata podbiera gazetki erotyczne starym, a na stare lata podgląda ludzi na plażach nudystów i w kiblach w supermarkecie. Głośno chwali się swoimi podbojami, które są zmyślone. Rodzinę zakłada przypadkiem i wtedy okazuje się, że nadal jest dziewicą/prawiczkiem. Związek stworzy tylko z Wodnikiem, bo Wodnik wszystkich zrozumie.

Panna

Ciapowata. Ma nierówno pod kopułą. Normalny seks nie jest dla niej. Ma dziwne fetysze- lubi brzydkie zapachy, różowe kalesony i włosy na plecach. Chętnie wyliże chili z ucha partnera, ale ponieważ jest flejowata, to najpewniej chili wpadnie do oka tegoż wybranka i ten oślepnie. Panna dogada się albo z Rakiem, albo z Koziorożcem, albo zostanie nekrofilem.

Waga

Poważna, taktowna, nudna do porzygu. Od małego wybrzydza, analizuje i nikt jej nie pasuje. Kupiłaby wibrator/sztuczną waginę, ale ciężko jej się zdecydować na konkretny model, bo analizuje wszystkie możliwe certyfikaty, a życie ucieka. Na ostatnią chwilę łapie jakiegoś niedobitka, żeby na stare lata stracić dziewictwo. Świetnie zgra się z Rybą, która do seksu zabiera się jak blondynka za encyklopedię.

Skorpion

Myśli, że jest bogiem/boginią, upierdliwy, z rozdartą mordą. Wiecznie nikt i nic mu nie pasuje. Zalicza dupeczki na zakrapianych imprezach, bo tylko upity towar ma ochotę się z nim przespać. Kiedy już kogoś wyrwie na stałe, zatruwa mu życie, jest zaborczy, domaga się przerobienia wszystkich pozycji z Kamasutry podczas gdy sam ledwie jeźdźca ogarnia, ale to przecież nie jego wina, a partnera! On jest bez skazy przecież! Nie ma dla niego znaku idealnego, łapie co się da, bo nikt z nim nie może wytrzymać, ewentualnie męczennik Strzelec się odnajdzie.

Strzelec

Smutny masochista i pantoflarz. Kiedy jego sadysta każe iść do łóżka- idzie, kiedy 20 lat odmawia, podkula ogon i idzie pozmywać naczynia. Wszystko jest mu obojętne, jest uległy i życie go przerasta. Chętnie posprząta, zarobi na dom, rzuci świat do stóp, wystarczą dwa słowa- “Ty chuju”. Posłuszny jak baranek, równie dobrze może spędzić życie z impotentem (Bliźnięta) jak i z niewyżytym zboczeńcem (Panna).
                                                                         ***
To wszystko prawda. Wyczytałam to w szklanej kuli. Kto nie wierzy, ten frajer. A kto ma ochotę poczytać posty innych blogerów lub obejrzeć filmy vlogerów biorących udział w akcji Wyjątkowy Rok, zapraszam:

Jak działa internet? Stop making stupid people famous!

By | Blog, Przemyślnik | No Comments
Głupie pytanie w tytule? Chyba nie. Mam wrażenie, że większość internautów nie wie jak ten internet działa. Dlaczego promowane są osoby kontrowersyjne i niekoniecznie takie, które mają coś ciekawego do powiedzenia? Dlaczego clickbaitowe nagłówki wodzą na pokuszenie i dlaczego reklamy Lisa nie zbawiły go ode złego amen? Dlaczego w kółko widzicie te same śpiewające karpie albo lalki Barbie, a ja ich nie widzę? Skąd się dowiedziałam kto to jest Deynn i dlaczego nadal nie wiem kto to kurwa jest? Na te i inne pytania postaram Wam się dziś odpowiedzieć, albo i nie. Ale spróbuję.

Stop making stupid people famous!

Napierdalasz po tym Fejsie ino świst i gwizd i pieruny siarczyste. O! Jest jakaś Barbie! Obejrzysz filmik. Skomciasz, że omajgad jaki to glonojad przebrzydły i co to tera w tych telewizorach pokazujo. Jedziesz dalej. Jakieś siostry śpiewają. Klikasz dźwięk. Słuchasz. Komciasz, że omajgad kto ich kurwa z zoło wypuścił, że masakracja taka, że rzyg i tak w ogóle kto to ogląda, że po co to wstawiać. Jedziesz dalej. Znowu Ci się Barbie pokazuje? Ot kurwa surprise! A skomciasz, że wszędzie to gówno pokazujo, że świat się kończy, omajgad, omajgad. 
Po pierwsze- chuj Cię obchodzi czy ktoś ma naturalne usta, czy też napompowane tak, ze mu się od silikonowych cycków z echem odbijają. Krzywdzi Cię to? No chyba nie. Jeśli to nie Twoja estetyka, to sobie takich nie rób. Jeśli to nie Twoja estetyka, to weź nie klikaj, nie komentuj i przestań się zastanawiać dlaczego ktoś to promuje. Ty to promujesz. Klikając, lajkując (nawet buźką typu brrr), komentując sam to promujesz. Kiedy udostępniasz coś choćby dla beki tworzysz nowego celebrytę. Nabijasz mu kabzę realną kasą. Klikasz, serwisy widzą, że coś staje się popularne i doją hajs dalej, wrzucają tego więcej i więcej, a Ty klikasz i wciąż piszesz jakie to okropne. Chuj ich obchodzi czy to dla Ciebie be czy cacy- hajs się zgadza.
Czaisz już jak to działa? Wiecie, że lokalne media zainteresowały się mną dopiero kiedy zaprosił mnie TVN? Czary. Chwilę po mnie w DDTVN zasiadła Barbie i słuch po mnie zaginął, bo przecież mówiłam z sensem, a kto by tam klikał coś sensownego. Pod postami z Barbie pojawiały się komentarze “a dlaczego nie pokazujecie fajnych, normalnych kobiet?”, pokazali, ale Ty tępy chuju wolałeś komciać tej lasce, to będą pokazywać ją na Twoje życzenie. Nie żebym ja się tu jakoś wywyższała czy coś, nie mam nic do tej dziewczyny, ale tak sobie myślę, że trzeba było sobie do tej telewizji kutasa na czole wytatuować, to by gadali o mnie do wiosny. Nawet gdzieś mignął mi się komentarz, że odjebałam kitę, bo nie przeklinałam w ŚNIADANIÓWCE (eee programie śniadaniowym??), że niby taka jestem sklęta, a tam taka grzeczna byłam. Dlaczego? Dlatego, że potrafię się zachować tępe dzidy. Przy dzieciach znajomych też nie przeklinam, ani w urzędach, ani w sklepach. To co miałam zapierdalać do telewizji żeby z ukrycia rzucić kurwą? Ot thug life! Taka jestem krejzolka. Błagam…dzieci to oglądają…
Wiecie co robić, żeby Wam się shit nie pokazywał? Nie klikać w shit. Klikać i promować to co dla Was fajne i wartościowe. Ja tak robię i pokazują mi się fajne rzeczy. Nie łażę po Pudelkach (chyba, że o mnie chuje napiszą), nie klikam byle gówna i zawsze wspieram znajomych blogerów, bo wiem, że komcie i lajki mogą dać im powera do działania, a wartościowe osoby trzeba wspierać, żeby nie zaginęły między tym całym szambem.

Jak działa internet?

Ludzie klikają co popadnie, a potem zdziwieni, że na maila przychodzą oferty kremu na powiększenie penisa. Swoją drogą to chyba te kremy działają, bo czasami spotykam osoby, które są ogromnymi kutasami. No takie jest życie, że jeden będzie chujem, a drugi będzie w porzo. Ostatnio dowiedziałam się, że Deynn to kawał chuja. Szkoda, że nie wiedziałam kto to. Jako nieprzecięty człowiek nie zapytałam jak większość ludzi na FB- “A kto to kurwa jest?”- tylko sobie wygooglowałam. I dalej nie wiem. Właściwie nie wiem kto ją wypromował i w jakiej dziedzinie, bo osoba ta niczym konkretnym nie błyszczy. Ale nie moja sprawa. Afera też mnie nie interesuje. Trzymam się z daleka od wszelkich afer i bagienek. Poruszam ten temat dlatego, bo gdyby nie jakaś afera w życiu bym o lasce nie usłyszała. Widzicie? Gówno zawsze głośno krzyczy. Być może laska ma coś ciekawego do powiedzenia, ale jeśli tak nawet jest, to o niej nie słyszałam, ale jak coś jest zaferzone, to wieści moment się rozchodzą. Nie widziałam żeby znajomi klikali jej posty, ale zaczęli klikać jak jej się noga powinęła. To świadczy nie o niej, a o zawiści ludzi. Coś komuś nie wyszło? “Zajebiście! Niech się za robotę weźmie, a nie tylko foteczki, niech zapierdala jak ja za 1500 złotych, hołota”. Bo jak ja nie mam, to czemu ktoś ma mieć? Zamiast – jak ktoś ma, to może i ja spróbuję? Jprdl…
Jak działa internet? Podstępnie! Clickbaitowe nagłówki przyciągają uwagę. Zosia z Krysią klikają, a potem oburzają się, że przecież to oszustwo. Nie, to nie jest oszustwo, to manipulacja. Manipulacja, która działa. Ludzie klikają, wchodzą, a kasa leci. Potem Ci ludzie są oburzeni, ale klikają kolejne podchwytliwe tytuły typu “Ludzie jej nienawidzą! Zarobiła 5 tysięcy nie wychodząc z domu, a wszystko dzięki…”. Wszystko dzięki takim frajerom, którzy klikają w te bzdurne nagłówki. To zupełnie jak z kołczami. Ale o kołczach innym razem? Sama lubię bawić się słowem, lubię kiedy mój tytuł przyciąga, ale robię to (mam nadzieję!) taktownie.
Niektórzy napierdalają tymi paluchami gdzie popadnie, a potem dziwią się jak im dziwne rzeczy wyskakują. Samo się nie robi. Przekonał się o tym kiedyś Tomasz Lis. Tomuś wrzucił skrina na Twittera, a na skrineczku reklama ukraińskich singielek, iukwim? Biedak podniósł lament, że co to za reklamy wyświetlają się na PISowskich stronach. Biedak nie wiedział co to reklama kontekstowa. Więc jeśli po nocach zamawiasz wibratory na AliExpress, to uważaj potem jak z mamusią Pudelka przeglądasz, bo wielce prawdopodobne jest, że wyskoczy Ci reklama półmetrowych dildosów? To się samo nie robi.
W internecie nic się samo nie robi. Generalnie nic nigdzie się samo nie robi. Nawet żeby się wysrać trzeba najpierw zjeść. Chcecie mieć ładny internet? Klikajcie, to co lubicie, a nie dissujcie to co Was wkurwia. Pamiętajcie, że ładne kwiatki bardzo szybko znikają pod stertą gówna. Gówno ma intensywniejszy zapach niż stokrotka, a chyba wolicie dzielić się z innymi bukietem kwiatów, a nie obrzucać gównem? Tak czy siak- wybór należy do Was. Ja o ładne kwiatki dbam.

Mikołajkowe Spotkanie Blogerów w Lublinie

By | Blog, Śmietnik | No Comments
Jestem. Stary rok zakończyłam bardziej chujowo niż można sobie wyobrazić. Swoje odchorowałam. Biorę się w garść. Nadrabiam zaległości. Na pierwszy ogień idzie relacja z Mikołajkowego Spotkania Blogerów w Lublinie. Niech ten rok będzie zajebisty! Zacznijmy go od wesołego wspomnienia spotkania, które odbyło się 16 grudnia w knajpie Dziki Wschód.

Na imprezie stawiły się same gwiazdy. Wyliczę Wam je tutaj gdyby jakiś ignorant nie rozpoznał po fotkach.
*Madzia – organizatorka
*Klaudia – organizatorka
*Sylwia – pionek
*Ola – pionek
*Gosia – pionek
*Ola – pionek
*Marta – pionek
*Michał – pionek
*Olga – pionek
*Karolinka – pionek
*Agnieszka – pionek
*Milenka -pionek
*Ania – pionek
*Ja – pionek
Widać po liście, kto to wszystko zorganizował, a kto przylazł się nażreć?
W kategorii “kto wpierdolił całą knajpę” wygrywam ja. Cała pizza była na rozgrzewkę. #żryjzpudernicą
Żeby nie zejść z głodu, po pizzy, zaaplikowałam jeszcze 10 kg sałatki z boczkiem. Na popitkę koktajle i grzańce z ludzkim palcem- polecam. Jak już w miarę przegoniłam głód, zajęłam się wymianą opinii (plotki to chujowe określenie, trzeba być pro, no nie?) z moim zacnym towarzystwem. Chciałabym jeszcze nadmienić, że po pierwszym ugryzieniu ostrej pizzy okazało się, że komuś sypnęło się chili w jednym miejscu, akurat tym startowym i przez to na kilka minut straciłam głos. Potem już było z górki.
Chciałabym powiedzieć, że Marta przyniosła dla wszystkich pierniczki. Od Mazgoo też dostałam upominek. Tylko ja, jak ten wsiur, nic nikomu nie dałam oprócz mojej paplaniny. Nawet fotki mało które są moje, dziewczyny podesłały.
Dary losu też były. Firmy przekazały też gifty na licytację. Zbieraliśmy hajsy na Hospicjum im. Małego Księcia w Lublinie więc nie w kij dmuchał. Fanty dotarły od:
Licytacja była długa i zażarta. Udało m się wydrzeć świecę z Janków, kalendarz i porcję kosmetyków.
Ale najlepsze jest to, że udało nam się zebrać ponad tysiąc złotych na dzieciaki. Lubię to!
Po spotkaniu mieliśmy jeszcze afterek. Chyba po raz pierwszy gasiłam światło i po raz pierwszy to nie ja miałam najdalej do chałupy. Co lepsze Balbina miała mnie po drodze i pierwszy raz mogłam wrócić z kimś do domu. W drodze okazało się, że Balbina nienawidzi coli równie bardzo jak ja! Pierwszy człowiek, którego spotkałam i nie lubi tego szamba, jak miło!
Fanty tradycyjnie będę wrzucała na moim Instagramie, więc kto ma ochotę na przegląd, zapraszam tam.
Powolutku ruszam z tym koksem, będę cisnąć na IG i FB i oczywiście tutaj, na moim skrawku internetów. Po głowie chodzi mi też założenie grupy na fejsie, takiej stricte pudernicowej, więc jeśli macie jakieś sugestie co do tematów jakie chcecie tam poruszać- piszcie.
Trzymajcie się ciepło i oby do wiosny!

Ze mną się nie napijesz?

By | Blog, Przemyślnik | No Comments
Święta za nami. Przed nami Sylwester. Trzech Króli. Weekendy. Walentynki. Wielkanoc. Majówka. Wesela. Chrzciny. Poprawiny. Soboty i piątki i… Z jakiej okazji dziś się napijemy? Z okazji urodzin Ani. Ani moich, ani Twoich. Zawsze jest okazja żeby jebnąć se browarka, albo obalić flaszkę. Tu jest Polska, tu się pije. A Ty co? Ze mną się nie napijesz? Ze mną? No kurwa! Polewaj!

Wiecie dlaczego za małolata Mama na imprezy mnie puszczała? Bo się nie puszczałam, a i wódki umiałam odmówić. Jasne zdarzył się browarek, winko jakieś. Wszystko dla ludzi, ale kiedy ktoś wyjeżdżał z tekstem- “Ze mną się nie napijesz?”- odpowiedź była jedna, nie i chuj. I chuj mnie obchodziło co ktoś sobie myślał, nie to nie. Nie będę tu grać świętojebliwej. Ale mam znajome co to trzeba było pod kranem cucić, bo przeholowała z wódką, albo tak się ujarała, że wstyd było do domu odstawić. A teraz co? A teraz to one są czyste jak łza, bo studia w Wyższej Szkole Hałasu zrobiły, rodziny mają, dzieci, pracę. Ale one nie piły, no gdzież! A dziecka to nie zaszczepią, bo chemia, a alkoholu to one nigdy, a dzieciak do osiemnastki z domu nie wyjdzie. Zapomniał wół jak cielęciem był. Otóż ja od czasu do czasu alkohol piłam i piję, ale to zawsze ja byłam tą, która ogarniała najebane koleżanki i otrzeźwiała je pod kranem. Te same, które dziś twierdzą, że one alko nie lubią i nigdy nie piły, ale wino przed snem potrafią po cichu pierdolnąć przed snem. Hipokryci.
Polska jest w czołówce państw gdzie pije się najwięcej. Dlaczego w innych krajach można wypić piwko na placach, skwerach, w parkach, a u nas nie? Bo Polacy nie potrafią pić. Musza się najebać. Nie dorośliśmy do tego, żeby znieść zakazy. Zawsze jest okazja. Ile razy w święta usłyszeliście ten chujowy tekst, że no jak to ze mną się nie napijesz? No właśnie. A u mnie w domu rodzinnym nie było czegoś takiego jak wódka na wigilijnym stole. Nie było chlania z okazji chrzcin czy komunii. Czyje to kurwa święto? Alkoholików? Znacie jakichś alkoholików? Pewnie teraz przed oczami macie jakiegoś Pana Janka spod sklepu. Błąd. Pewnie spory procent znajomych jest alkoholikami. Część może nawet zdiagnozowanych. I tych, którzy się leczą, doszli sami do tego, że przegięli pałę, trzeba wspierać, a nie jebnąć do nich z tekstem- “no daj spokój, jedno piwko jeszcze nikomu nie zaszkodziło“. Ręczę, że szkodzi czasem i jedno piwko, a takie teksty tylko dołują osobę, która chce wyjść z nałogu. A alkoholikiem stać się łatwo, bo alkoholizm, to nie Pan Janek spod sklepu, alkoholikiem może być każdy. Taka demokracja.
Alkoholizm to nie tylko problem ubogiej część społeczeństwa. Alkoholizm nie patrzy na to ile kto zarabia, zmienia się tylko cena trunku. Pan Janek spod sklepu walnie sobie jabola za dziesięć zeta, a adwokat wypije drogie whisky. Jaka to różnica oprócz kilkuset złotych? Żadna. Demokracja. Alkoholików co niemiara, ale oni oczywiście twierdzą, że “nie? Ja? Ja tylko w weekendy, ja tylko piwko”. A gówno prawda. Jeśli jest regularność w piciu, to jest to alkoholizm. I nie ważne czy to winko przed snem, dwa piwka po robocie, najebka do bólu raz w miesiącu, albo koniaczek do filmu. Jeden chuj. Jeśli ktoś nie wyobraża sobie konkretnej czynności bez dawki alko, to jest to alkoholizm i koniec. I nagle 70% ludzi w okół to alkoholicy. Nieźle co?
Po co to wszystko piszę? Bo mam już dość zdziwienia na twarzach ludzi, że jednak się z nimi nie napiję. Dlaczego? A no, bo może nie mam akurat ochoty, a wódki czy bimbru zwyczajnie nie lubię. A jak czegoś nie lubię, to po chuj mam się męczyć? W imię czego? “Bo Ty przecież jesteś Pudernica, ze wschodu, Ty musisz wypić”. Ja nic nie muszę, a takim namawianiem tylko mi się odechciewa jeszcze bardziej. Poszłam kiedyś na wesele i nic nie piłam, bo nie zwróciłam uwagi, że jest alkohol. Jadłam i tańczyłam. Potem ktoś mnie zapytał dlaczego nie piłam, a nie piłam, bo zapomniałam?Potrafę się świetnie bawić bez wspomagaczy. Najbardziej szokuje informacja, że nigdy nie urwał mi się film, nigdy nie byłam porządnie napita, nigdy nie wyrżnęłam orła i stopuję drinki w tylko mi znanym momencie. Piję dla smaku, dla towarzystwa, czasami na humor ale tylko jeśli chcę. Nie upijam się, bo po co mam się męczyć? Mam twardy łeb. Kaca nie miewam. A dlaczego? Bo nawet jeśli piję, to mam umiar. Mogę wypić dużo, ale po co? Uwielbiam dobre, kraftowe piwa. Jeśli mam wypić jakieś siki z browarów Kampanii Piwowarskiej (te wszystkie piwa co są na każdej półce), to nie piję wcale. Od czasu do czasu wypiję trochę wina, dobrej nalewki z przyjaciółkami. Średnio wszystkie zbieramy się rzadziej niż raz na miesiąc. Zdarza mi się wypić zimne piwo latem i grzańca zimą. Zdarza mi się rzadko, bo nie mam ani czasu, ani mnie nie ciągnie. Wolę się najeść. A zjeść to ja mogę ho ho!
Nie wyobrażam sobie jak mogłabym być od czegoś uzależniona. Rozumiem oczywiście, że ktoś może mieć do czegoś ciągoty, ale sama nie pozwoliłabym sobie żebym była od czegokolwiek zależna. Lubię mieć władzę nad sobą. Władzę nad moją głową, nad moim ciałem i moją psychą. Nie lubię być słaba. Nałogi? Lubię jeść, lubię spać, piję po 2-3 półtoralitrowe flaszki wody dziennie, zielona herbata jest zawsze. Ale alko? No kurwa! Mogłoby zniknąć na całym świecie i nawet bym się nie przejęła. No może tęskniłabym za dobrym kraftem czasami, ale tylko tyle.
Wszystko jest dla ludzi. Ja nie lubię wódki i czekolady. Jeśli ktoś wymusza na mnie picie wódki, albo jedzenie czekolady- niech spierdala. Właściwie, to ja w ogóle nie rozumiem namawiania do czegokolwiek. Moje życie, mój wybór. Namawiana do czegokolwiek buntuję się i bądźcie pewni, że wtedy odmówię. Chcesz pić- pij. Nie chcesz- nie pij. Proste. Nie moja broszka. Tylko należy pamiętać, że wszystko może być trucizną. I codzienne piwko przed telewizorem, to nie jest błaha sprawa. Łiskacz dla relaksu, to nie jest dobra droga. Wieczorne wino siedem razy w tygodniu, to nie jest lepszy sen. Weekendowe chlanie, to nie powód do dumy. Afterki i dziwne instastories to żenada.
Róbcie sobie co chcecie.
Ja nic nie muszę.

List do Świętego Mikołaja. To nie jest kolejna świąteczna wishlista!

By | Blog, Przemyślnik | No Comments
Mikołaj. Stary pedofil i pijak. Bierze dzieci na kolana. Jarają go wierszyki. Morda czerwona od wódki i wielki pomarszczony wór. Lubuje się też w zwierzątkach. Obrońcy zwierząt z Zakopanego już podobno wysłali zawiadomienie do prokuratury, bo Rudolf ma jakieś pięćset lat i nadal ciągnie Mikołajowi Mikołaja. Krążą słuchy, że stary macha swoją słodką laską i zachęca do lizania. Ponieważ dziad cierpi na demencję, nie wie czy byłam grzeczna czy nie. Jak nie wie, to niech daje prezenty. Parę słów do oblecha poniżej.

PigOuta przeczytałam, że babie to najlepiej dać samojezdny odkurzacz. Całkiem dobra idea, bo mój łańcuch sięga z kuchni ledwo do przedpokoju, a odkurzać trzeba. Zacna myśl, ale mieszkam w pałacu. Jak pałac to miliony schodów. I na chuj mi taki odkurzacz? Jeśli ta drożyzna nie umie chodzić po piętrach i jeździ tylko po jednym poziomie jak plebs, to jest to badziewie. Dlatego starego dziada poproszę o tradycyjny podarek- murzyna. Nie, że zaraz jakaś dyskryminacja. Kolor skóry nie ma dla mnie znaczenia. Murzyn może być nawet zielony. Chodzi o to żeby za mnie zapierdalał. Nie będzie mu u mnie źle. Co to, to nie! W czasie wolnym od pracy murzyn może się relaksować na świeżym powietrzu, na przykład na mojej plantacji bawełny. Czyli murzyn raz. Chętnie przygarnę. Z takim zapierdalaczem nie miałabym takiego zapierdolu. Wiecie jak to jest pracować po kilka, kilkanaście godzin dziennie, ogarniać dom, gotować, blogować i milion innych rzeczy? A jeszcze człowiek musi się od czasu do czasu przylansować na Instagramach czy jakichś imprezach. Straszne! Dziadu- daj mi jednak ze dwa te murzyny.

 

Z innych podarków może być ze sto tysięcy. Złotych, nie myśl, że jestem pieniędzmi zaślepiona. Nie chcę dolarów, ani euro, biedazłoty jest spoko. Szybciej skończyłabym te zasrane remonty i mogłabym wydawać kasę na głupoty. Zamiast płyt karton- gips i gruntu głęboko penetrującego mogłabym sobie pierdolnąć weekend w Paryżu i zwiedzić katakumby. Ale nieee kurwa muszę kupować kilometry kabli i wełnę mineralną. Co za nędzny żywot. Nie mogę wyskoczyć nawet do głupiej Barcelony na obiad. Jak plebs jakiś…
Dopóki nie mam murzyna gotującego, chciałabym też dostawać żarcie na żądanie. Wiecie, jestem głodna, myślę sobie, że mam ochotę na coś wykwintnego typu grillowana galareta i w 15 minut mam ją na stole. Taki trochę catering ale all inclusive. Czytający w myślach. To by było coś. Maszynka do spisywania myśli, też spoko, bo mi połowa pomysłów na wpisy ucieka jak siedzę na kiblu, albo w wannie i nie mam czym i gdzie zapisać.
Kosmetyki? A na chuj mie to? Mam trochę ulubionych i wsio. No okej zapas pierniczkowych balsamów na zimę zawsze spoko. Na lato z piętnaście kilogramów maseł owocowych też spoko. Masło! Masło teraz to towar luksusowy, więc parę kostek też chętnie przygarnę. Ostatnio kupiłam dwie kostki na raz. Bogactwo pełno gębo.
Strasznie lubię zimę. Lubię zimę, bo nie muszę wychodzić z domu i grzeję dupę między grzejnikiem, a kotami. Ponieważ lubię jak jest ciepło, to zaprzęgaj te swoje renifery i wieź mnie na Zanzibar stary dziadu. Albo na Karaiby. Mogą być Seszele. Sam se wybierz gorący kierunek, nie jestem wymagająca. Zdecydowanie wolę grzać dupę na słońcu, a nie na grzejniku, więc taki prezent jest całkiem spoko. Oczywiście byłoby miło mieć jakiś domek, albo chociaż biedny apartament w jednym z ciepłych krajów, żebym mogła sobie wszystkie zimy spędzać w przyzwoitych warunkach pod palmą i z drinkiem w ręku. Wynajem się nie opłaca, więc czekam na akt własności. Jest to prezent niezbędny do zachowania dobrego zdrowia. Strasznie mnie w kościach kręci kiedy jest zimno, a chyba zależy Ci na moim zdrowiu?
Zdarza mi się podróżować. Nienawidzę korków i Januszów w trzydziestoletnich golfach. Nic mnie tak nie wkurwia jak Sebixy w zdezelowanych beemkach za hajs starego, którzy kręcą bączki pod Biedro, a potem zawracają na ręcznym na środku autostrady. Do tego przy autostradach same Mcdonaldy, którymi już rzygam. Gdzie są kurwa polskie pierogi ze skwarkami? Gdzie wysmażone schabowe i śledzie z cebulką? Ni ma! Ni ma kurwa, musisz żryć tekturzane hamburgery od Ronalda, a potem masz zatwardzenie. To jest kurwa dramat! Dlatego chcę samolot. Prywatny. Licencję ogarnę. Albo daj i pilota. I helikopter, bo nie wszędzie wyląduję samolotem. Chyba nie masz mnie za idiotkę? Paliwo też chcę. Taką własną stację z paliwem lotniczym. Żebym nie wyszła na księżniczkę, to się podzielę. Zrobię Radosne Piątki. Raz w tygodniu każdy okoliczny żul dostanie flaszeczkę paliwa lotniczego ode mnie. Znajcie moje dobre serce! Pseudo lotnisko mam za domem. Proszę mi je wykupić i wybudować hangary na moje maszyny. Chyba nie myślisz, że będą stać pod gołym niebem narażone na niekorzystne warunki atmosferyczne?! Grad mi porysuje i za 30 lat żaden frajer na giełdzie złomu nie kupi.
Nie wiem czy jeszcze czegoś potrzebuję? Wspominałam już o 100 tysiącach na drobne wydatki, to może jeszcze ze 3 miliony złotych na życie? To chyba nie jest dużo? Większe miliony nasi politycy wydają na głupoty. Nie żebym była materialistką, ale kurwa po to jesteś. Jesteś od tego, żeby przynosić prezenty, no to piszę.
Czekam.
Pozdrawiam.
Całuję w wór.

Skuteczna metoda na ból zatok- świecowanie uszu

By | Bjuti Pudi, Blog | No Comments
Zakładałam czapkę. Zawsze. Dzieci chowały w plecak i zakładały przed domem. Ja nie. Zawsze chodziłam jak Eskimos. Zimą ja nie wyglądam, zimą to ma mi być ciepło. Ludzie nie poznają mnie na ulicy, bo jak kogoś poznać tylko po wystających oczach. Dobrze, że nie świecą w ciemności. I co? I nic. Od kiedy pamiętam napieprzały mnie zatoki. Znacie to uczycie kiedy kilka razy w roku wypierdala Wam łeb w kosmos? No to witam w klubie. A teraz Wam coś powiem- już tak nie mam. Znalazłam mój złoty środek na ból zatok!
Co to? Złoto! Prawie dosłownie, bo miód to przecież płynne złoto. Pozbyłam się bólu zatok…świecowaniem uszu! Serio. Ponieważ na moją męczarnię zdążyłam przerobić chyba wszystkie sposoby, sięgnęłam w końcu po świece do uszu. Świece to koszt kilku złotych, konchy (większe świece, te na zdjęciu) są odrobinę droższe, ale nadal kosztują grosze. Nie pamiętam dokładnych cen. Konchy kosztowały bodajże 7 złotych. Świece jeszcze mniej. Kupując prosto u producenta koszta są jeszcze mniejsze, bo za dychę można kupić cały zestaw świec! Kupiłam, a co mi tam. Dokładnie rok temu przeprowadziłam eksperyment, wyświecowałam sobie uszy. Ból zatok dopadał mnie przynajmniej raz w miesiącu niezależnie od pory roku. Po świecowaniu minął miesiąc, drugi, trzeci i nic! Nic mnie nie bolało! Zleciała zima i wiosna, lato zleciało bez tego upierdliwego bólu w okolicach oczu, czoła, nosa. Minął rok! Rok bez bólu zatok! W międzyczasie nie używałam niczego innego! Szok. Dla mnie pozytywne zaskoczenie i właśnie dlatego piszę ten post, może komuś też pomoże świecowanie? Świecowanie uszu nie jest oficjalnym sposobem leczenia bólu zatok, nic nie jest potwierdzone medycznie. Ale wiecie co? Mam to w dupie, bo działa! Sposób za kilka złotych jest dostępny dla każdego, więc dlaczego nie spróbować? Na dobrą sprawę powinno się przeprowadzić serię zabiegów dzień po dniu. Ja zrobiłam raz i włala kurwa, wystarczyło. Właśnie (po roku) profilaktycznie  powtórzyłam świecowanie. Za pierwszym razem użyłam świec, kilka dni temu konch. Konchy są większe, mają większą moc i chyba tyle. Znalazłam stronkę gdzie można sobie poczytać więcej o właściwościach, wskazaniach i przeciwwskazaniach, więc kto ma ochotę na trochę teorii może sobie tutaj kliknąć. To nie współpraca, po prostu kupuję świece i konchy z ich firmy i mają ładne opisy. Rureczki kupuję w lokalnym ekosklepie.
Bio Candle J-Art Herbamedic to świece, których używam. Produkowane na bliskim mi Roztoczu, więc są absolutnie czyściutkie, bo smogu u nas nie ma. No może czasem sąsiad plastikową butelkę spali, ale sporadycznie ? Zarówno koncha jak i świeca składa się z kilku “składników”. Rurka wykonana jest z płótna bawełnianego, całość nasączona jest woskiem pszczelim (dlatego to moje pierdolenie o czystym powietrzu, bo nasze pszczoły żyją w niemal sterylnym regionie). Dodatkowo możemy wybierać pomiędzy różnymi opcjami “zapachowymi”- kolejnym składnikiem jest olejek eteryczny, różny w zależności od tego co chcemy osiągnąć. Ponieważ walczyłam z bólem zatok, za pierwszym razem użyłam wersji z bergamotką, za drugim z lawendą. Zarówno świece jak i konchy posiadają filtr bezpieczeństwa. Obświecowałam połowę rodziny i wszyscy są pozytywnie zaskoczeni jak świetnie działają te niepozorne rureczki. Sam zabieg to banał!
Ciężko ogarnąć sobie samej fotę podczas gdy ucho płonie haha?Podobno nie powinno się robić tego zabiegu samemu. Oj tam, oj tam. 
 
Jak zrobić świecowanie uszu? A tak:
1. Kładziemy się wygodnie pod kocykiem. 
 
2. Ucho wewnątrz lekko smarujemy kremem (krem poprawia szczelność pomiędzy świecą, a uchem).
 
3. Zapalamy świecę.
 
4. Przykładamy świecę do kanału słuchowego pod kątem 90 stopni do podłoża.
 
5 Leżymy i pachniemy.
 
6. Tyle.
Prawda, że banał? No właśnie! Koncha paliła się mniej więcej 15 minut, świeca trochę krócej. Trzeba pamiętać, żeby nic nigdzie na siłę nie wciskać! Świecę lekko opieramy o kanał słuchowy, nie chcemy sobie raczej przebić ucha, więc nie ma pchania w głąb. Podczas spalania tworzy się popiół, który sztywno siedzi na górze. Co jakiś czas przycinam go nożyczkami nad miseczką z wodą, żeby mi nic na łeb nie spadło. Raczej nie spadnie, ale lepiej dmuchać na zimne, a w tym przypadku na gorące. Świeca powinna się palić do momentu aż płomień dojdzie do filtra (zaznaczony na rurce kreską). Potem topimy jak Marzannę w miseczce. Filtr można rozwinąć i zajrzeć w ten syf. Oczywiście nie cała ta maź to nasza woskowina, bo część to resztki powstałe w wyniku spalania wosku pszczelego, ale i tak wygląda to imponująco-obrzydliwie.
Świecowanie uszu oczyszcza uszy, rozgrzewa zatoki, działa terapeutycznie. Olejki eteryczne mają swoje indywidualne właściwości, więc w zależności od rodzaju olejku jakim są nasączone świece mamy inny efekt. A przy okazji to przyjemne pół godzinki relaksu.
I to tyle ze mnie. Rok bez bólu zatok to dla mnie szok. Świecowanie uszu to dla mnie wybawienie. Nie wiem czy świecowanie uszu pomoże na ból zatok w Waszym przypadku, ale myślę, że warto spróbować tym bardziej, że koszt zabiegu jest śmieszny ?