Byliśmy już na Etnie i w Taormine, w Marzamemi, w Ispice i Pozzallo, a także opowiedziałam Wam o ciekawostkach związanych z Sycylią. Dzisiaj nadszedł czas na ostatni odcinek włoskich wakacji- przespacerujemy się barokowymi uliczkami Modiki i Ragusy.
Wycieczkę rozpoczynamy od Modiki. Modica wita nas tetrisem. Miasto wygląda jak klocki rozsypane po wzgórzu. Co lepsze klocki te trzymają się mniej więcej od 1693 roku kiedy to ten region nawiedziło ogromne trzęsienie ziemi. Moja łazienka dwa lata po remoncie potrzebuje poprawek, a to miasteczko od kilkuset lat stoi i ani drgnie, niesamowite!
Na samym środku możecie zobaczyć Katedrę Świętego Jerzego, do której prowadzi jakieś 300 stromych schodów. Oczywiście, że tam doleźliśmy! A nie było to łatwe przy ponad 40-stopniowym upale. Do środka nie weszłam, bo uważałam, że mój strój jest niestosowny (widzicie go na pierwszym zdjęciu, krótkie spodenki i odkryte ramiona). Ku memu zdziwieniu laski wchodziły tam w przezroczystych ciuchach z bielizną na wierzchu, a panowie w rozpiętych koszulach z klatą na wierzchu. Wiecie co? Mogę nie wierzyć ale mam szacunek do tych, którzy wierzą. Trochę szacunku ludzie! Ale to temat na inny wpis…
Modica położona jest między dwoma wąwozami, którymi płyną rzeki. Ciekawostką jest to, że rzeki zostały…zabudowane! Po wielkiej powodzi w 1902 roku rzeki zamknięto w cholerę i płyną sobie ukryte pod chodnikami. Prawda, że ciekawe rozwiązanie?
Jak już wspomniałam religia nie jest mi szczególnie bliska natomiast bardzo doceniam architekturę także tę sakralną. Barakowa (jak całe miasto) Katedra Świętego Piotra otoczona rzeźbami dwunastu apostołów robi wrażenie. Misterne zdobienia niemal wszystkich budynków zapiera dech. Gdzie nie spojrzysz tam efekt wow. Nie trzeba być wybitnym znawcą architektury żeby się zauroczyć. Ja nie jestem znawcą ale popatrzeć lubię i myślę, że każdy w miarę rozgarnięty człowiek doceni piękno pracy ludzkich rąk.
Modica to miasto czekolady! Ponieważ na Sycylii korzystaliśmy z wycieczek fakultatywnych z Itaki mieliśmy okazję wejść do fabryki tradycyjnej czekolady. Sama z siebie pewnie bym tam nie polazła 😉 A tu miłe zaskoczenie! Mogliśmy poznać proces powstawania słynnej czekolady, która w sumie nawet mi posmakowała! Ja i czekolada, bitch pls…A jednak! Jadłam czekoladę z…mięsem! Punkt dla mnie! Mięsna czekolada jest dobra i mówię to serio serio. Czekolada z Modiki nie jest zwykłą czekoladą, jej receptury wywodzą się z czasów hiszpańskich i tradycji Azteków, nie zawiera mleka (fujka!), a jej skład to kakao i cukier. I tyle! Powstaje w niskich temperaturach więc podczas jedzenia cukier trzeszczy w zębach. Do takiej czekolady dodawane są różne dodatki i tym sposobem możemy kupić sobie czekoladę z chili (pyszna!), orzechami, nasionami konopi (miała najlepsze wzięcie, bo marihujajen, bardzo smaczna), mięsem (ta tyko na miejscu, bo wiadomo), cytryną, makiem, imbirem, solą i chyba wszystkim co można sobie wyobrazić albo i nie. Mi osobiście czekolada z Modiki smakuje na tyle, że nie wykrzywia mi mordy przy jedzeniu co dzieje się przy zwykłej czekoladzie 😀 Zakupy zrobiłam przy tych wielkich schodach do katedry, trzy fotki wyżej. Polecam!
A teraz przeskakujemy do kolejnego barokowego miasteczka- Ragusy. Ragusa w swojej architekturze i położeniu jest podobna do Modiki choć dla mnie mniej atrakcyjna wizualnie. Ragusa ma za to świetny park z piękną aleją palmową. Idealne miejsce na spacer i zbijanie bąków pod drzewem!
Ragusa dzieli się na dwie części- Ragusa Superiore (na wyższym wzgórzu, została odbudowana po trzęsieniu ziemi w 1693 roku, o którym już wspominałam) oraz Ragusa Ibla (spokojniejsza, niższa dzielnica z tym pięknym parczychem). Nad miastem króluje Katedra Świętego Jerzego (chyba lubia tam tego Jerzego). Po prawej stronie od katedry (powyższe zdjęcie) zjecie lody o ciekawych smakach na przykład z cebulą! (Sycylia mnie kocha!). Po lewej natomiast mogę polecić knajpkę z dobrym i tanim żarciem, nazwy nie pamiętam ale chyba na filmie jest urywek z naszego obiadu to sobie obczajcie. Jak ktoś ma za dużo hajsów to po prawej za katedrą jest restauracja z pierdyliardem gwiazdek miszlenów czy czegoś tam.
W Ragusie obeszliśmy sobie tylko główne ścieżki, bo ileż można łazić w upale, potem ojebaliśmy obiad i byczyliśmy się pod palmą w Ibli, także tego. Tyle 😉
W rocznicę naszego pobytu na Sycylii napisałam właśnie ostatni post stamtąd. Może kiedyś tam nawet wrócę. Tak w kilku słowach Sycylia to bieda, piękna architektura, dużo miejsc do zwiedzania, mili ludzie, którzy nie znają angielskiego, dużo śmieci, dużo uśmiechu, piekielne temperatury, pyszne makarony, mafia, cytryny i dużo słońca. Polecam!
A kolejne wycieczki na blogu to kierunek Grecja! Zapraszam 🙂